de mythe
Narcissus is een mooie jongeman die helemaal leeft voor de jacht. Hij had al heel wat harten sneller doen kloppen, maar wil niets van liefde weten: hij wijst iedereen af.
Echo is een nimf die getroffen is door een vloek die het haar onmogelijk maakt een gesprek te beginnen: ze kan enkel anderen napraten.
Op een dag ziet Echo de mooie Narcissus tijdens een jacht in de bergen. Ze wordt meteen verliefd en volgt hem waar hij ook gaat. Een redelijke communicatie blijkt echter niet mogelijk door de vloek, en Narcissus obsessie met zichzelf. Narcissus wijst Echo af, waarom zij zich terugtrekt in kille, galmende grotten waar ze volledig wegkwijnt, en uiteindelijk alleen haar stem overblijft.
Narcissus krijgt hier weinig tot niets van mee, maar zijn lot is al niet veel beter. Ook op hem rust een vloek. Zijn hele leven wisten zijn ouders hem bij spiegels uit de buurt te houden, vanwege de voorspelling dat die hem fataal zouden zijn. Hij komt echter bij een heilige vijver met kristalhelder, spiegelend water. Als hij zich voorover buigt om eruit te drinken ziet hij zijn eigen spiegelbeeld, en denkt dat het een geest is die in de vijver leeft. Hij werd vervolgens zo getroffen door de schoonheid van de beeltenis in het water dat hij er voortdurend naar blijft staren: hij wordt hopeloos verliefd op zichzelf. Telkens echter als hij zich uitstrekt om de beeltenis in het water te omhelzen, verdwijnt deze in de waterrimpelingen, een handeling die zich telkens herhaalt. Narcissus kan niet anders dan deze hopeloze dans herhalen en kwijnt weg door honger, dorst en verdriet. Tot er uiteindelijk enkel nog een welbekende bloem van hem overblijft, narcis geheten, de eerste die ons hoop en troost geeft na de winter…
Het verhaal van Echo en Narcissus is vooral bekend van Ovidius, die deze Griekse mythe in Latijnse dichtvorm heeft overgeleverd (Metamorfosen 3.341-510).
Bron: Wikipedia